Program wybudzania ze śpiączki

Leczenie pacjentów w ramach programu jest bezpłatne dla pacjenta, a cały pobyt jest finansowany przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Jest to przede wszystkim szansa dla wielu poszkodowanych i ich rodzin, których z wielu względów nie było by stać na specjalistyczną rehabilitację neurologiczną. Kontrakt w ramach NFZ przewiduje finansowanie rehabilitacji przez 15 miesięcy wybudzenia.

Skierowanie musi być wydane przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego na leczenie w programie bezpośrednio po zakończeniu hospitalizacji jako kontynuacja leczenia szpitalnego. Pacjent nie może do nas trafić z domu czy innego ośrodka opieki długoterminowej czy np. rehabilitacji.

Jakie kryteria należy spełnić, aby pacjenta zakwalifikować do naszego ośrodka?

Aby dostać się do programu trzeba przejść odpowiednią procedurę kwalifikacji i otrzymać skierowanie ze szpitala z rozpoznaniem wg Kod ICD – 10: Śpiączka R 40.

Pacjentów do programu kwalifikuje zespół terapeutyczny na podstawie skierowania (R 40) i kryteriów kwalifikacji:

• od 6 do 8 punktów w skali Glasgow (GSC);
• pozostawanie w stanie śpiączki nie dłużej niż 12 miesięcy od urazu lub 6 miesięcy od wystąpienia
  śpiączki nieurazowej;
• stabilność podstawowych parametrów życiowych;
• stabilność oddechowa bez wspomagania mechanicznego;
• ukończony 18. rok życia w dniu przyjęcia;
• czas od zdarzenia wywołującego śpiączkę nie krótszy niż 6 tygodni.

Jak długo trwa leczenie w programie?

O tym jak długo trwa leczenie decyduje zespół terapeutyczny. Czas rehabilitacji w ramach programu nie powinien być dłuższy niż 12 miesięcy od dnia jego rozpoczęcia. Jeśli jednak zespół uzna, że wydłużenie leczenia przyniesie pacjentowi korzyści zdrowotne, może zwrócić się do NFZ o wydłużenie leczenia do 15 miesięcy.

Co obejmuje leczenie pacjenta w stanie śpiączki w ramach programu?

• świadczenia opieki zdrowotnej udzielane przez lekarzy;
• świadczenia opieki zdrowotnej udzielane przez pielęgniarki;
• badania diagnostyczne zlecone przez lekarza;
• leczenie farmakologiczne;
• leczenie bólu;
• leczenie spastyczności przy zastosowaniu toksyny botulinowej,
• leczenie spastyczności przy zastosowaniu pompy baklofenowej:
• wszczepienie pompy baklofenowej;
• uzupełnianie pompy baklofenem;
• leczenie objawów somatycznych;
• opieka psychologiczna nad świadczeniobiorcą i jego rodziną;
• rehabilitacja;
• zapobieganie powikłaniom;
• żywienie dojelitowe i pozajelitowe;
• zaopatrzenie w wyroby medyczne konieczne do wykonania świadczenia gwarantowanego.